Το προηγούμενο ποστ ήταν μαλακία, αυτό θα προσπαθήσει καλύτερα.

Το προηγούμενο ποστ ήταν μια μαλακία και δεν μου άρεσε, γι' αυτό το έσβησα. Αντιθέτως θα κάνω αυτό εδώ το καινούργιο ποστ, που μάλλον μαλακία θα είναι και αυτό, αλλά τουλάχιστον νομίζω πως θα μ' αρέσει.

Σήμερα θα μιλήσουμε:
1. Πόσο σημαντικό ήταν το entourage την τελευταία βδομάδα της ζωής μου και πόσο άδεια νιώθω χωρίς αυτό.
2. Τι φράσεις και λέξεις οδηγούν τους τύπους που μπαίνουν στο τίμιο αυτό blog.
3. Πόσο μαλακισμένοι είναι οι εφιάλτες καμιά φορά.

1. Την προηγούμενη βδομάδα ο αδερφός μου με έπεισε να κάτσω να δω entourage. Δύσκολο εγχείρημα αν σκεφτείς ότι μετρούσε 8 σεζόν και σε 3 μέρες θα παιζόταν το τελευταίο επεισόδιο. Είδα 95 επεισόδια ακριβώς σε μία βδομάδα, θέλω να παντρευτώ τον Jeremy Piven, ακόμα και αν κάνει πιο συχνά εμφύτευση στα μαλλιά του απ' ότι εγώ ξυρίζω τις μασχάλες μου και θέλω να έχω πολλά λεφτά και να ζω στο Λος Άνδελες.

2. Στην αρχή ήμουν πολύ λυπημένη, γιατί έμπαινα στις στατιστικές και κανένας δεν πατούσε τίποτα περίεργο, μόνο έγραφαν συνέχεια λάθος το όνομα μου :( Κάποια στιγμή, δεν ξέρω τι έγινε όμως, άνοιξαν οι ουρανοί και άρχισαν να πέφτουν μουνιά και κώλοι. Και σεξ με τη μαμά μου. Και πολλές πουτάνες. Παραθέτω:


flonsvradi- φάε λάδι και έλα βράδυ.
porn ego kai i mama mou- σιχάματα.
thelo na paxunw- cinnabon.
αντικαταθλιπτικα kai xorto- ελληνικά kai greeklish.
εχω γευσεις τρελες- σε μαγικά νησιά θέλω να βρεθούμε.
ηλιθιεσ- δεν ξέρω γιατί, αλλά όταν δεν βάζουν τελικό σίγμα μου έρχεται να το διαβάσω "ηλίθιεθ".
πoυτανες- εντάξει προφανώς αναφέρω πολύ αυτή τη λέξη.
παντού υπάρχει ένας μύθος σλόγκαν- με γκαλγκόν.
poutaness statu
pies einai i pio poytanes sto facebook- αυτές με τα χείλια σαν ψάρια; δεν ξέρω φίλε μου, θα σε γελάσω.
poutanes 20 xronon- και ούτε χρόνο παραπάνω.
poutanes narkotika- πολύ entourage βλέπει αυτό.
3 κιλα σε 2 εβδομαδες- μάλλον αυτή κοιτούσε να χάσει τόσα :/
ασχημα σκυλια- bull terrier είπαμε.
bull terrier  (57φορες)- ναι, έχω σημειώσει και τις φορές γιατί μου έκανε εντύπωση.
γιαγια ζωζω τηλ cU- πραγματικότητα.
nufes poutanes- να πρόσεχες ποιον έκανες κουμπάρο.
i poutanes kai i treles exoun tis kaluteres xares- τις τύχες τις καλές λέει.
λένα φουτσιτζή- δεν είμαι.
μουνακι- μουνάς γελάκι.
jumbo πολυθρονες- τα έπιπλα είμαστε εμείς.
asxhma logia sthn gomena- πιπέρι στο στόμα.
kalokerines poytanes- τώρα σε τιμή ευκαιρίας.
mikres treles poutanes- ένα τρελό τρελό πουταναγωγείο.
poutanitses mikres- θέλω να ελπίζω ότι δεν είναι ο ίδιος με τον από πάνω και δεν κυκλοφορούν παραπάνω από ένας.
thelw na tripsw to mouni mou- και αυτό είναι δικαίωμα!
sex istories me ti mama stis diakopes- ούξου από δω σιχάματα.
sta arxidia mou an den me simpathite- και μετά πήγε και έκλαψε στην τουαλέτα.
valmane παρενεργειες- δεν τρέχει μία κολλητέ, το πολύ πολύ να κοιμηθείς λίγο παραπάνω.
ποσο υγιες ειναι να ζουμε με γατα- καθόλου και θα σε φάει στον ύπνο σου.

3. Για να καταφέρω να δω το entourage σε μία μέρα, έκανα τη νύχτα μέρα, δεν κοιμόμουνα, που λέει και ο φίλος Τσαλίκης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κοιμάμαι το πρωί. Χτες πρώτη μέρα που δεν είχα ραντεβού με τον Ari, κατάφερα να κοιμηθώ περιέργως γύρω στις 3. Για να δω 2 ώρες μετά ένα σιχαμένο εφιάλτη. Δεν ήταν ο εφιάλτης που είδα. Ήταν που μετά ξύπνησα και πήγα σερνόμενη στην κουζίνα να πιω νερό. Βγαίνοντας από την κουζίνα μέσα στα μαύρα σκοτάδια, κάποιος έκλεισε πίσω μου την πόρτα και φυλακίστηκα μισή έξω από την κουζίνα και μισή μέσα. Και αυτός ο κάποιος άρχιζε να πιέζει διαβολεμένα την πόρτα και εγώ πονούσα και προσπαθούσα να φωνάξω τη μαμά μου και δεν μου έβγαινε φωνή. Και τότε... ΞΥΠΝΗΣΑ. Διάβολε, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από αυτό. Μετά έφαγα φρίκη φυσικά, γιατί πράγματι ήθελα να πιω νερό και άνοιξα όλα τα φώτα στο σπίτι γιατί μου είχε πάει τρεις και μία. Και δεν ξανακοιμήθηκα.

Αυτά είχα να πω, γεια σας και αντίο σας. Δείτε entourage.

Ευθύμης Φιλλίπου και η φανταστική συνέντευξη.

›Αυτό που γίνεται τώρα στην Αθήνα είναι ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν σηκωθεί και προσπαθούν να ισιώσουν το κάδρο. Δεν ξέρω όμως αν το πρόβλημα είναι ότι είναι στραβό ή ότι είναι ένα απαίσιο κάδρο που ακόμα και ίσιο θα χαλάει τον τοίχο.

Διάβαζα για τον Ευθύμη Φιλίππου εδώ. Μου άρεσαν πολύ οι συνεντεύξεις που παίρνει και σκέφτηκα ότι κάπως έτσι είναι και στο μυαλό μου οι συνεντεύξεις που παίρνω για τον εαυτό μου, στις φαντασιώσεις μου όπου είμαι πάρα πολύ διάσημη για κάτι φοβερά σπουδαίο- το πιο κάτω που πέφτω είναι συγγραφέας, αλλιώς ανακάλυψα κάτι πολύ φοβερό, άντε στη χειρότερη δημιούργησα καμιά φοβερή ψυχολογική θεωρία. 

     Θα πω λοιπόν λίγα πράγματα που μου έρχονται στο μυαλό τυχαία και υποθέτω ότι οι φίλοι μου θα διαβάσουν, οι υπόλοιποι μάλλον θα βαρεθείτε, γιατί δεν έχω γίνει ακόμα διάσημη και δεν θεωρείτε πως θα ακούσετε καμιά φοβερή σοφία από το στόμα μου. 

      Γεννήθηκα στον Χολαργό, αλλά μέχρι και που τέλειωσα το σχολείο ζούσα στον Πειραιά. Είμαι βέρα Πειραιώτισσα και πολύ περήφανη για την καταγωγή μου. Όλοι μου οι παππούδες και οι γιαγιάδες γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στον Πειραιά, όπως και οι γονείς μου, από Καλλίπολη και Δραπετσώνα. Το δυστύχημα ήταν ότι δεν είχα χωριό, οπότε κάθε φθινόπωρο δεν είχα να διηγηθώ στις σχολικές μου φιλενάδες φλερτ ή ιστορίες από το χωριό. Έχουμε ένα εξοχικό στη Λούτσα, όπου περνούσα όλο τον Ιούλιο και τον Ιούνιο και τον Αύστουστο πηγαίναμε διακοπές με τη μαμά και τον μπαμπά. Η μαμά πάντα τσακωνόταν με τον μπαμπά μια μέρα πριν πάμε διακοπές, νομίζω ότι επειδή αυτή μας ετοίμαζε για όλα, και συνήθως έβγαζε όλα τα ρούχα από τις βαλίτσες, τα τακτοποιούσε στις ντουλάπες και όταν ηρεμούσε και ξεθύμωνε τα ξαναέβαζε στις βαλίτσες και την επόμενη φεύγαμε για διακοπές.

    Το πιο σημαντικό άτομο στη ζωή μου είναι ο αδερφός μου. Όταν ήμουν πιο μικρή ήταν και η ξαδέρφη μου, αλλά μετά πέρασαν τα χρόνια, αν και συνεχίζει να είναι η αδερφή που δεν είχα ποτέ. Όταν ήμασταν μικρά, στο σπίτι της θείας στη Λούτσα είχαν πάρει όλες μου τις Μπάρμπι και τις είχαν κάνει λασπόλουτρο. Δεν θυμάμαι να είχα θυμώσει. Επίσης με είχαν βάλει να πάω να πω στη γιαγιά και στη θεία ότι άνοιξαν τον βόθρο και ότι είχε γεμίσει σκατά όλη η αυλή- στην πραγματικότητα είχαν φτιάξει λάσπη και την είχαν στάξει σαν διάρροια σε διάσπαρτα μέρη της αυλής. Μια άλλη μέρα με την ξαδέρφη μου είχαμε βρει ένα νεογέννητο σπουργίτι και το χαζεύαμε από μακριά για τουλάχιστον 20'. Εγώ, που φοβόμουν πάντα τα μεταφυσικά, νόμιζα ότι ήταν κάτι φοβερά αλλόκοτο, σαν να έβλεπα ένα τέρας. 

      Φοβόμουν να κοιμηθώ μόνη μου μέχρι πολύ μεγάλη. Μερικές φορές φοβόμουν ακόμα και όταν ο αδερφός μου κοιμόταν στο κρεβάτι ακριβώς δίπλα μου και ήθελα να μου κρατάει το χέρι. Μετά έγινα 13 και μετακόμισα στο μεγάλο δωμάτιο του σπιτιού που ήταν πιο μακριά από τα άλλα, οπότε δεν με έπαιρνε πια να φοβάμαι. Συνεχίζω να φοβάμαι ακόμα και τώρα, αν είμαι μόνη μου στο σπίτι και πάντα φοβάμαι τον διάβολο, ακόμα και που δεν πιστεύω στον θεό. 

      Πιστεύω ότι το να είσαι μόνος σου είναι μια συνήθεια και μάλιστα από τις κακές. Δεν υποστηρίζω τη μοναξιά σαν ιερό δισκοπότηρο και η μόνη περίοδος που ήθελα να ήμουν μόνη μου ήταν στο πρώτο εξάμηνο του πανεπιστημίου όταν δεν είχα βρει ακόμα αξιόλογη παρέα. Τότε με έπαιρναν οι γνωστοί που είχα για να βγούμε και βαριόμουν. Στο τρίτο έτος πέρασα ένα φοβερό καταθλιπτικό επεισόδιο που κράτησε τρεις μήνες. Έκτοτε έχουν υπάρξει πάρα πολλές φορές που ήθελα να πεθάνω, παρόλο που υπό κανονικές συνθήκες θεωρώ ότι αυτά είναι μαλακίες και αγαπάω τη ζωή όσο τίποτα και όχι μόνο δεν θέλω να πεθάνω, αλλά τρέμω τον θάνατο. Η κατάθλιψη είναι σαν να έχεις πάρει ναρκωτικά από την ανάποδη, τίποτα δεν είναι ωραίο και όλα τα αντιμετωπίζεις αλλοιωμένα. Θαυμάζω τους ανθρώπους που τα γράφουν όλα στ' αρχίδια τους και προσπαθώ να τους μοιάσω, αλλά μετά έχω τύψεις και σιχαίνομαι τον εαυτό μου. 

      Όσο περνάνε τα χρόνια γίνομαι όλο και πιο κυνική και φοβισμένη με το αντίθετο φύλο, παρόλο που εμένα προσωπικά οι άντρες δεν μου έχουν φερθεί και τόσο άσχημα- ή τέλος πάντων δεν κοιτάω τη δική μου καμπούρα. Έχουν φερθεί όμως στις περισσότερες αγαπημένες μου φίλες. Θα ήθελα να ήμουν περισσότερο ήρεμη και στωική και να μπορώ να δίνω τέλος στις σχέσεις με τους ανθρώπους που με πληγώνουν. Τείνω να έχω τις ίδιες απόψεις που είχα όταν ήμουν 17 και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι, γιατί τότε ήμουν πολύ έξυπνη και ώριμη όσον αφορά τη ζωή και τους ανθρώπους, επειδή όμως δεν είχα ζήσει τίποτα. Μετά έζησα, έγινα νευρική και υστερική, απόλυτη και αγαπούσα παράφορα τους ανθρώπους. Τώρα πια κατάλαβα ξανά ότι ο καθένας νοιάζεται για το τομάρι του, ότι δεν υπάρχει αληθινή φιλία και ότι όσον αφορά τους άντρες, ότι κολλάνε μόνο όταν τους φτύνεις, αλλά για να τους φτύνεις πρέπει να βρεις εραστή, οπότε είναι ένας φαύλος κύκλος όπου εμείς θα είμαστε πάντα οι πουτάνες και αυτοί οι μαλάκες. 

      Δεν με ενδιαφέρει η εξωτερική μου εμφάνιση για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, αλλά διάολε, ο γκόμενος μου πρέπει και θέλω να με θεωρεί την πιο όμορφη γυναίκα πάνω στη γη. Επειδή αυτό δεν συμβαίνει κατά φεύγω σε ότι κάνουν όλες οι υπόλοιπες γυναίκες στον κόσμο και τώρα που το σκέφτομαι είναι και μαλακία να μπαίνω σε τόσο κόπο για τόσο μικρό target group, οπότε ίσως τελικά να γίνω γενικά ματαιόδοξη και να ξαναβάψω τα μαλλιά μου ξανθά- οκ αυτό ομολογώ ότι δεν κολλάει στη συνέντευξη, είναι περισσότερο χθεσινή ανακάλυψη. 

    Ακόμα δεν ξέρω τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. Παρόλο που θεωρητικά τις επιζητώ, οι μονιμότητες στη ζωή με κουράζουν και με τρομάζουν. Σπανίως νιώθω νοσταλγία για πράγματα που έχω αγαπήσει και έχουν τελειώσει. Όταν ζω κάτι μου είναι φοβερά δύσκολο να βάλω τέλος, αλλά όταν το τέλος μπει, εγώ είμαι πάντα "οκ, και τώρα τι άλλο έχουμε;". Αυτό καμιά φορά με φοβίζει. Σκέφτομαι πως στην ουσία μία απόρριψη μου στοιχίζει πάντα περισσότερο από ένα θάνατο. Και αυτό είναι φρικτό.

      Δεν πιστεύω στη φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών όπως δεν πιστεύω και στις επιτυχημένες σχέσεις που το ζευγάρι δεν είναι φίλοι μεταξύ τους. Απορρίπτω τους άνδρες που δεν εξερευνούν τη θηλυκή πλευρά τους και το αντίστοιχο στις γυναίκες. Το να βλέπουν ρομαντικές κομεντί οι άντρες και μπάλα οι γυναίκες, δεν είναι αυτό που εννοώ. Βαριέμαι τους ανθρώπους που παίρνουν πολύ σοβαρά τον εαυτό τους και σοκάρομαι από αυτούς που δεν αυτοσαρκάζονται. 
      Οι καλύτερες ιδέες μου κατ' εμέ μου έρχονται πάντα στην κουζίνα ή στην τουαλέτα, παρόλο που δεν περνάω πολύ ώρα σε κανένα από αυτά τα δωμάτια. Δημιουργώ απόψεις για τους ανθρώπους και κολλάω σ' αυτές, κυρίως για πλάκα. Μου αρέσει να βάζω ταμπέλες. Καμιά φορά φοβάμαι πως δεν είμαι τόσο αστεία ή τόσο έξυπνη όσο νομίζω, αλλά μετά μου περνάει. Είμαι πάντα σνομπ, αλλά μ' αρέσει να κάνω παρέα με άτομα που δεν ταιριάζω για να τα κουτσομπολεύω μετά. Μου αρέσει πάρα πολύ το κουτσομπολιό και οι κακεντρέχειες και πιστεύω πως και οι άλλοι λένε άσχημα πράγματα πίσω από την πλάτη μου- απλώς δεν θα ήθελα ποτέ να ξέρω τι. 
     Ποτέ μου δεν διάβαζα στο σχολείο, εκτός από την τελευταία χρονιά και δεν ισχύει καθόλου ότι αν δεν διαβάζεις δεν θέτεις βάσεις. Τα παιδιά δεν πρέπει να διαβάζουν για το σχολείο, μαθαίνουν βλακείες. Πρέπει να διαβάζουν πολλά μυθιστορήματα, σοβαρά περιοδικά και εφημερίδες και να μαθαίνουν νεότερη ιστορία από τους παππούδες και τους γονείς τους- τους επιτρέπω να λύνουν ασκήσεις γεωμετρίας, αλλά αυτό δεν είναι στ' αλήθεια διάβασμα. 
     Έχω ένα γάτο, τον Φέι Φέι και τον αγαπάω περισσότερο απ' οτιδήποτε στον κόσμο.